O szkole

Historia Szkoły Podstawowej w Strzegocinie

Szkoła Podstawowa w Strzegocinie jest najstarszą szkołą w gminie Świercze. Jej historia rozpoczyna się w roku 1790, kiedy to przebywający w Strzegocinie zakonnicy otrzymują od biskupa płockiego Krzysztofa Szembeka zezwolenie na założenie szkoły parafialnej. Zachowały się dokumenty z wizytacji między innymi i tej szkoły przez dozorującego ją prefekta z Pułtuska. Prowadzono w niej zajęcia w tzw. proformie i infimie, uczono gramatyki i syntaxis.

Szkoła przyklasztorna funkcjonowała do czasu kasacji klasztoru w 1864 roku. Na całym Mazowszu istniało pod koniec XVIII wieku jedynie 76 szkół parafialnych tzw. elementarnych. W 1871 roku powstaje oficjalnie pierwsza państwowa szkoła w Strzegocinie. Mieściła się w budynku poklasztornym. Pierwszym nauczycielem w niej zatrudnionym był Antonii Szyller. Była to jedyna szkoła w gminie, obejmowała swym zasięgiem wsie od Gotard i Słończewa aż po Klukowo, Gołębie i Wyrzyki.

W 1886 roku ze względu na zły stan budynku w Strzegocinie władze carskie zleciły wybudowanie szkoły w Klukowie, aby tam ją przenieść. Budowa nie dochodzi do skutku i szkoła w Strzegocinie pozostaje. Rozpoczyna się modernizacja budynku w Strzegocinie, a po powstaniu w 1906 roku samodzielnej parafii w Strzegocinie, w sposób oficjalny podzielono budynek pomiędzy dwóch użytkowników: parafię i szkołę. Gmina nie ponosiła opłat z tytułu użytkowania części klasztoru, ale miała obowiązek dbać o szkołę. Prawie każdego roku zmieniali się nauczyciele. Pracowali tu między innymi Michał Ostrowski, Józef Dzięciołowski i Ludwik Zaręba. Ten ostatni za pracę niepodległościową w czasie I wojny światowej i niepodporządkowanie się władzom niemieckim został w roku 1917 zwolniony ze stanowiska nauczyciela. Przysłany przez władzę jego zastępca, pan Kamiński z posady zrezygnował z powodu złych stosunków z miejscową ludnością. Z tego powodu następuje kilkumiesięczna przerwa w działalności szkoły. Powstała wtedy szkoła prywatna pozostająca na utrzymaniu społeczeństwa, a przede wszystkim rodzin Skoroszewskich i Żebrowskich z Brodowa-Wity. Uczyły w niej siostry Jadwiga i Czesława Miłancz.

W 1918 roku na zlecenie Inspektoratu w Pułtusku obydwie szkoły zostały połączone w dwuklasową Szkołę Powszechną, której kierownikiem został Jan Miłancz. W 1924 roku skierowanie do pracy w Strzegocinie otrzymali Antonina i Leon Łukszewiczowie. I choć początki ich pobytu były trudne ze względu na warunki lokalowe zarówno szkoły, jak i mieszkań dla nauczycieli, mieszczących się również w klasztorze, przystąpili oni jednak do pracy rozpoczynając całkiem nowy rozdział w życiu szkoły. Czas względnej stabilizacji sprzyjał organizowaniu obchodów uroczystości państwowych, działały organizacje jak: od 1931 roku harcerstwo, Liga Obrony Powietrznej Państwa, Spółdzielnia Uczniowska. Rozwinięto współpracę z Komitetem Rodzicielskim (prowadzono dożywianie wszystkich dzieci).

Do momentu wybuchu II wojny światowej praca szkoły przebiegała bez zakłóceń. Organizowane z inicjatywy nauczycieli imprezy dla środowiska lokalnego na stałe weszły do ulubionych form spędzania przez ludność czasu wolnego. Sprawiały też, że coraz więcej rodzin posyłało dzieci do szkoły, chociaż nie było takiego obowiązku. W roku szkolnym 1930/31 zostaje podniesiony stopień organizacyjny szkoły do sześciooddziałowej. Coroczne wizytacje potwierdzają dobrą pracę dydaktyczną i opiekuńczą szkoły. Popołudniami przygotowywane są dzieci do przejścia do klas starszych w szkołach wyżej zorganizowanych. Pierwsze wystawy prac plastycznych przyciągają rodziców.

Od roku szkolnego 1933/34 szkoła w Strzegocinie jest pełną szkołą podstawową siedmiooddziałową. Zorganizowano po raz pierwszy opiekę świetlicową po lekcjach. Na jesieni dzieci wyjeżdżają na trzydniową wycieczkę do Warszawy. Wszystkie odbywające się akademie i przedstawienia pokazywane są wieczorami dorosłym mieszkańcom wsi. Uczniowie wyjeżdżają też z przedstawieniami do sąsiednich szkół.

Wybuch II wojny światowej przerywa działalność szkół w całym kraju. Niemal od pierwszego dnia okupacji organizowano tajne nauczanie. Również dzieci z obwodu szkoły w Strzegocinie mogły w nim uczestniczyć. Nauka odbywała się w Brodowie u Państwa Żebrowskich. Uczyli państwo Łukszewiczowie oraz pani Olga Golatowska . Za działalność w AK i tajne nauczanie Leon Łukszewicz został aresztowany i rozstrzelany w lesie w Kacperowie w 1944 roku. Pani Antonina Łukszewicz pozostała w Strzegocinie i zaraz po wyzwoleniu w lutym 1945 roku objęła kierownictwo odradzającej się szkoły podstawowej. Szkoła szybko rozpoczęła działalność. Budynek klasztoru nie ucierpiał mocno. Brakowało mebli i szyb w oknach. Rodzice przygotowali sale lekcyjne, wyremontowali piece. Były to ciężkie lata. Klasy były przepełnione, wieczorami prowadzone naukę dla dorosłych. Wynagrodzenie dla nauczycieli stanowiły produkty zebrane od rodziców. Pani Łukszewicz wraca do organizowania przedstawień, uroczystości, odczytów i zabaw tanecznych dla społeczności lokalnej. Szkoła staje się miejscem spotkań młodzieży i dorosłych. Pracę tę dostrzegają też ówczesne władze. Powraca harcerstwo i inne organizacje.

W połowie lat pięćdziesiątych szkoła osiąga wysokie wyniki w nauczaniu. Wielu jej absolwentów uczy się w szkołach średnich, niektórzy kończą studia wyższe. Szkoła jest ośrodkiem kultury na wsi. Organizowane są kursy i wieczornice. W budynku szkoły odbywają się też zajęcia SPR. Przez te wszystkie lata pani Łukszewicz zabiega o poprawę warunków lokalowych dla uczniów i nauczycieli. Wieloletnie starania dają oczekiwany rezultat i w roku szkolnym 1962/63 rozpoczęto budowę nowej szkoły na terenie dawnego parku dworskiego. Szkołę wzniesiono w ekspresowym tempie.

W październiku 1964 roku uroczyście oddano do użytku nowy budynek i nadano jej imię Aleksandra Zawadzkiego. Była to jedna z 77 tysiąclatek na Mazowszu. Szkoła powoli otrzymuje nowe meble i pomoce. Pięknieje też teren wokół niej. Rok szkolny 1968/69 jest ostatnim rokiem pracy pani Łukszewicz na stanowisku kierownika. Kierownikiem szkoły zostaje pan Bolesław Chmieliński, a w następnym roku szkolnym na tym stanowisku zastępuje go pan Jan Klonowski. Szkoła jako jedyna w gminie posiada salę gimnastyczną. Organizowane są liczne imprezy sportowe np. turnieje tenisa stołowego i rozgrywki w piłkę ręczną. Sport na dobre zagościł w szkole. Kierownik szkoły Jan Klonowski był jego wielkim miłośnikiem. Uczniowie zdobywają liczne nagrody i medale w różnych dyscyplinach. W uznaniu osiągnięć naczelnik gminy zakupił do szkoły trzy stoły do tenisa stołowego. Prasa lokalna wymienia w swych publikacjach osiągnięcia uczniów ze Strzegocina.

W roku szkolnym 1979/80 kierownictwo obejmuje Władysław Pierzynowski. Życie szkoły przebiega bez zakłóceń. Na uwagę zasługuje coraz większa liczba organizowanych wycieczek dla uczniów. W maju 1980 roku z powodu złego stanu zdrowia na rentę odchodzi pan Władysław Pierzynowski . Do końca roku szkolnego obowiązki dyrektora pełni pani Anna Ostaszewska.

W roku szkolny 1980/81 dyrektorem zostaje pan Kazimierz Woźniak. Szkoła zgromadziła już sporo pomocy naukowych, dlatego powstają klasopracownie. Zaczyna działać spółdzielnia uczniowska. Do szkoły pod koniec 1982 roku dostaje doprowadzona woda, w 1983 roku przeprowadzono też remont. To były ostatnie większe prace remontowe budynku aż do roku 1996. Od 1 września 1987 roku stanowisko dyrektora szkoły odejmuje pani Jadwiga Jakubowska. Jak w wielu poprzednich latach jest sporo zmian kadrowych. W 1992 roku powraca pan Woźniak i jest dyrektorem do 31 sierpnia 1996 roku.

Estetyka budynku i wyposażenie uległy zmianie po przejęciu od 1 stycznia 1996 roku prowadzenia szkół przez samorządy lokalne. W roku 1996 założono centralne ogrzewanie w naszej szkole. W tym też roku dyrektorem szkoły została pani Danuta Żółtek-Wroniewska. Od tego czasu szkoła bardzo się zmieniła. W 2002 roku otrzymaliśmy pierwszą pracownię komputerową. Uroczyste otwarcie pracowni było dużym wydarzeniem dla wszystkich. W roku szkolnym 2006/2007 dobudowano nową salę gimnastyczną, wykonano nową, estetyczną elewację, zmieniono meble w klasach i pomieszczeniach administracyjnych. Uczniowie odnoszą sukcesy w wielu dziedzinach (zawody sportowe, konkursy plastyczne, artystyczne). Szkoła otrzymała od Minister Edukacji Narodowej tytuł Szkoły Odkrywców Talentów.

      Od 1 września 2016 roku dyrektorem szkoły zostaje pani Katarzyna Majewska. 
    Na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 2016 roku – Prawo oświatowe oraz ustawy Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo oświatowe z dniem 1 września 2017 r. szkoła zostaje przekształcona w ośmioletnią PSP w Strzegocinie.
   Uchwałą nr 156/XXVII/2017 Rady Gminy Świercze z dnia 8 czerwca 2017 r. uchylono imię Aleksandra Zawadzkiego z nazwy Publicznej Szkoły Podstawowej w Strzegocinie. Szkoła otrzymuje nazwę: Szkoła Podstawowa w Strzegocinie.
     W 2018 roku dokonano przebudowy budynku, dzięki czemu powstała nowa sala lekcyjna, archiwum oraz gabinet pielęgniarki. 
      Dzięki przystąpieniu do programu "Aktywna tablica", jedną z klas wyposażono w projektor i monitor dotykowy. Dzięki wsparciu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie, utworzono edukacyjną ścieżkę przyrodniczą. Dokonano także modernizacji sieci Wi-Fi, zrealizowano projekt dotyczący poprawy jakości sieci internetowej w ramach Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej oraz przystąpiono do "Mazowieckiego Programu Dofinansowania Szkolnych Pracowni Przedmiotowych".